Heimwee

Afgelopen maandag was het dan zover...mijn dochter van 8 ging op kamp. 2 nachtjes en woensdag dus weer terug.

Wat ik al verwachtte ging ook gebeuren,  nadat we hadden verteld hoe leuk, gezellig en noem maar op alles was. Begon ze in de kring te huilen dat ze niet mee wilde. Toch vond ik dat ze het echt moest proberen, want het viel vast wel mee.

Huilen was over, en we gingen naar de bus, stap maar in hoor zegt de juf tegen haar. Nee, ik blijf thuis was het toen, aangezien we veel meegemaakt hebben met haar met het naar school gaan, was ik vasthoudend en heeft de concierge haar  meegenomen de bus in. Toen kwam er een andere juf naar me toe, en zei dat het goed was zo, ja en toen brak ik....tranen kwamen opwellen. Deed ik het wel goed, ik wist het even niet meer. Mijn tranen weg, eens kijken waar ze zat,
en zowaar zwaaide ze lief en kwam er een miniglimlachje...De bus werd gestart en weg was ze.

S'middags kreeg ik nog een berichtje van een moeder die mee was dat het goed ging en ze waren aan het zwemmen met z'n allen. Gelukkig dacht ik nog...zie je wel...Na het werk rond 11 uur s'avonds heb ik nog een berichtje gestuurd en kreeg als antwoord dat ze lekker sliep. Mijn moederhart was gerustgesteld. Ik was blij dat het zo goed ging.

Breng ik de volgende dag samen met man zoonlief naar school, komt de juf..blij dat ik jullie zie. Heb net Romy's juf aan de telefoon en het gaat helemaal niet. Ze eet niet, huilt, is stil, misschien is het beter dat ze gehaald wordt....slikkk...hoe kan dat nou het ging zo goed...

Ik baalde als een stekker want, ik moest extra werken ook nog omdat er alweer zoveel zieken waren. Kon ook geen vrij krijgen, helaas, dus tja..papa moest haar maar halen met d'r broer. Ze hebben de bonte avond nog afgewacht daar waren ze bij en zijn toen naar huis gegaan. De juf had het s'middags verteld dat ze s'avonds naar huis mocht en mijn meisje fleurde ineens helemaal op.

Gisteren hebben we dan ook de hele dag samen doorgebracht, nadat ik mijn zoon naar school had gebracht want die ging gisteren weg naar het schoolkamp en komt morgen weer terug. Eerst hebben we nog even lekker samen in bed gelegen, en later heerlijke popcakes gemaakt. Lekker geknuffeld, en die kwam ze steeds spontaan brengen. Ik ben zo blij dat ik weer bij jou ben mam zei ze...toch wel heel lief. En knap dat ze toch nog een nachtje weggeweest is.